Samenvatting
De asielaanvraag van verzoekster werd aanzien als een “meervoudige asielaanvraag”, waardoor haar slechts een “bijlage 26quinquies” werd afgeleverd, waarbij zij aldus géén recht krijgt op materiële opvang in een FEDASIL-opvangcentrum, terwijl haar steun beperkt blijft tot “medische begeleiding ten laste van FEDASIL” en dit tot het moment dat het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen deze aanvraag in overweging zou nemen.De cassatierechtspraak ter zake is nochtans duidelijk: wanneer een asielaanvraag wordt ingediend in België, nadat men na een eerdere afgewezen aanvraag werd gerepatrieerd naar het land van herkomst, dient deze nieuwe aanvraag opnieuw als een “eerste asielaanvraag” te worden behandeld. De vreemdeling kan na repatriëring immers opnieuw zijn blootgesteld aan nieuwe feiten van vervolging in zijn land van herkomst.
Zulk is manifest het geval in casu. In 2012 was er nog geen sprake van de Islamitische Staat en het terreurbewind in Irak en Syrië.
De enige correcte wijze van handelen vanwege zowel de DVZ als FEDASIL lijkt dan ook te zijn: de afgifte van een “bijlage 26” alsook de toewijzing aan een verplichte plaats van inschrijving door FEDASIL, met toekenning van een opvangstructuur.