Samenvatting
Het Hof van Justitie besliste op 27 september 2012 dat de opvang van asielzoekers moet gegarandeerd blijven tot aan de effectieve/daadwerkelijke transfer naar de bevoegde lidstaat. Een lidstaat waarbij een asielverzoek wordt ingediend, moet de minimale opvangnormen uit Richtlijn 2003/9/EG respecteren. Dit geldt ook voor een lidstaat die aan een andere lidstaat de overname of terugname vraagt op grond van de Dublinverordening 343/2003.De lidstaat die de overname vraagt, moet de tenlasteneming van de asielzoeker verzekeren tot aan de effectieve transfer naar de Iidstaat bevoegd voor de asielaanvraag. Noch de beslissing van de lidstaat om een andere Iidstaat, die hij verantwoordelijk acht voor de behandeling van het asielverzoek, te verzoeken de asielzoeker over te nemen, noch de instemming met dit verzoek door de aangezochte lidstaat vormt een definitieve beslissing in de zin van richtlijn 2003/9. De verplichting van deze Iidstaat eindigt slechts op het tijdstip waarop de verzoekende Iidstaat die asielzoeker daadwerkelijk overdraagt. De Iidstaat waarop de verplichting rust om die minimale voorziening te verstrekken, moet instaan voor de financiële last daarvan.
Fedasil is van oordeel dat er sprake is van effectieve transfer wanneer de betrokkene in bezit wordt gesteld van vervoersbewijzen en het doorlaatbewijs. De invoeringstermijn van het BGV zou benut moeten worden om de vervoersbewijzen en het doorlaatbewijs te bekomen en de opvang in een opvangcentrum wordt slechts verder gezet in de mate dat betrokkene niet in staat was zijn vervoersbewijzen en doorlaatbewijs te bekomen binnen die uitvoeringstermijn, omwille van een reden buiten de wil van de asielzoeker. De rechtbank is van oordeel dat Fedasil hiermee zijn verplichtingen te eng interpreteert. Alleen een effectieve overdracht van de asielzoeker door de verzoekende lidstaat stelt een einde aan diens verantwoordelijkheid om minimale opvangvoorzieningen te verstrekken. Het Hof gebruikt klare taal nl. effectieve overdracht (in het Frans transfer effectif), waarbij een daadwerkelijk transport/overbrenging naar het land dat verantwoordelijk is voor de asielaanvraag, wordt vereist.