Algemene Vergadering RvV bevestigt ruime toepassing van medische regularisatie (artikel 9ter Verblijfswet)

De Raad van State besliste in 2014 (Franstalige kamers) en in 2013 (Nederlandstalige kamers) al dat artikel 9ter van de Verblijfswet (medische regularisatie) een autonome, nationale norm is die een ruimere bescherming biedt dan de Europese norm van artikel 3 EVRM bij een uitwijzing (verbod op onmenselijke behandeling).

In vijf arresten van 12 december 2014 bevestigt de Algemene Vergadering van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV) dit standpunt van de Raad van State (RvS).

De Belgische rechtspraak (RvS en RvV) is nu unaniem: artikel 9ter Vw biedt niet alleen bescherming aan ernstig zieke vreemdelingen die lijden aan een acute, levensbedreigende ziekte of aandoening (RvS 5 november 2014, nrs. 229.072 en 229.073); artikel 9ter Vw is een autonome, nationale norm die een ruimere bescherming biedt dan artikel 3 EVRM (RvS 16 oktober 2014, nr. 228.778 en RvS 5 november 2014, nrs. 229.072 en 229.073). De hoge drempel van hardheid uit de rechtspraak van het EHRM over artikel 3 EVRM, namelijk dat artikel 3 EVRM slechts bescherming biedt tegen een uitwijzing van een zieke vreemdeling als er een risico voor het leven is, bij een kritieke gezondheidstoestand of een zeer vergevorderd stadium van de ziekte, kan de toepassing van artikel 9ter Vw niet beperken of bepalen. Het toepassingsgebied van artikel 9ter Vw (medische regularisatie-aanvraag) valt niet samen met de situaties waarin volgens het EHRM een uitwijzing strijdig is met artikel 3 EVRM.

Ook het Hof van Justitie bevestigt dat in arresten M’Bodj en Abdida van 18 december 2014.

De Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) moet artikel 9ter-aanvragen dus beoordelen volgens alle criteria die artikel 9ter van de Verblijfswet inhoudt. De DVZ mag zich niet beperken tot een toetsing van de strenge rechtspraak van het EHRM over artikel 3 EVRM.

Hetzelfde geldt voor het advies van de ambtenaar-geneesheer van DVZ:

  • De ambtenaar-geneesheer mag zich in het advies over een artikel 9ter-aanvraag dan ook niet zo maar beperken tot de vraag of er in geval van een uitwijzing een actueel, reëel gevaar is voor het leven of de fysieke integriteit en of de vereiste drempel bereikt is zodat de uitwijzing artikel 3 EVRM zou schenden.
  • Uit het advies van de ambtenaar-geneesheer waarop een weigeringsbeslissing van de DVZ stoelt, moet ook blijken dat werd onderzocht of de 9ter-aanvrager al dan niet een reëel risico zou lopen op een onmenselijke of vernederende behandeling als geen adequate behandeling voorhanden is in het land van herkomst of van verblijf. Ook zulke gevallen, waarin er niet noodzakelijk sprake is van een gevaar voor het leven of de fysieke integriteit, vallen immers in het toepassingsgebied van artikel 9ter Vw.