Samenvatting
Artikel 27 Wetboek van Internationaal Privaatrecht belet niet dat de erkenning van een buitenlandse huwelijksakte die door een Belgische gemeentelijke ambtenaar erkend werd, geweigerd wordt door de Dienst Vreemdelingenzaken in het kader van een visum gezinshereniging wegens strijdigheid met de openbare orde omdat het om een schijnhuwelijk zou gaan. De rechtbank oordeelt dat de tegenstrijdigheden omtrent toekomstvisie en talenkennis in de verklaringen van betrokkenen echter eerder wijzen op het feit dat betrokkenen elkaar niet zo goed kennen, hetgeen niet dermate uitzonderlijk is in de Marokkaanse cultuur, dan dat er sprake zou zijn van leugenachtige verklaringen. Aangezien het door de procureur des Konings gevoerde onderzoek niet ten genoege van rechte aantoont dat de intentie van de betrokkenen er niet op was gericht een duurzame levensgemeenschap tot stand te brengen acht de rechtbank een kennelijke strijdigheid met de openbare orde dan ook niet genoegzaam bewezen. De afwezigheid van de intentie om een duurzame leefgemeenschap te vormen is immers het enige criterium om te besluiten tot een schijnhuwelijk. Is die intentie aanwezig, doch speelt ook het motief van het verkrijgen van een verblijfsvoordeel in België, dan is het huwelijk geldig.
