Samenvatting
Een aantal feitelijkheden zouden mogelijk op een schijnhuwelijk kunnen wijzen, onder meer het verblijfsrecht van appellante is gegrond op het voorgehouden huwelijk, het groot leeftijdsverschil van appellanten (18 jaar), de snelle gang van zaken en de bemiddeling door een tussenpersoon. Rekening houdend met de evolutie sedertdien volstaan de voormelde elementen niet meer om te kunnen besluiten dat er in hoofde van één van beide appellanten niet de wil aanwezig is om een gebonden levensgemeenschap tot stand te brengen. De appellanten bleven intense contacten onderhouden zowel per telefoon als door reizen van appellant naar Thailand. Ook moet rekening gehouden worden met de verklaring van de appellant ter terechtzitting. Thans blijkt voldoende dat het om een duurzame relatie gaat.
