Nieuws

In zijn arrest nr. 249.488 van 14-01-2021 vernietigt de RvS een arrest van de RvV waarin de RvV een beslissing van de DVZ tot beëindiging van het verblijfsrecht op grond van ‘ernstige redenen van openbare orde’ bevestigt. De RvV had moeten vaststellen dat die redenen zich beperken tot terrorisme en zeer ernstige criminaliteit in het geval van een gevestigde vreemdeling die vóór de leeftijd van twaalf jaar in België was aangekomen. Door dit na te laten heeft de RvV de interpretatie die het GwH heeft gegeven aan artikel 22 Vw miskend (GwH, arrest nr. 112/2019 van 18 juli 2019).

In antwoord op een prejudiciële vraag van het GwH oordeelt het HvJ in arrest nr. C-718/19 van 22-06-2021 dat: de maximale duur van vasthouding van acht maanden met het oog op verwijdering van Unieburgers en hun familieleden, die identiek is aan de maximale detentietermijn voor derdelanders, strijdig is met het Unierecht; preventieve maatregelen die aan Unieburgers en hun familieleden opgelegd kunnen worden om een risico op onderduiken te vermijden tijdens de duur van het bevel om het grondgebied te verlaten toegelaten zijn, voor zover ze niet ongunstiger zijn dan de preventieve maatregelen die opgelegd kunnen worden aan derdelanders; DVZ de voorkeur moet geven aan de minst beperkende preventieve maatregel.

In arrest 251.246 van 19-03-2021 vernietigt de RvV een beslissing van het CGVS waarbij het statuut van vluchteling en subsidiaire bescherming geweigerd werd aan een Congolese vrouw die het slachtoffer werd van seksueel misbruik in Spanje. De RvV is van oordeel dat het seksueel misbruik een bijzonder ernstig element uitmaakt waarmee rekening gehouden moet worden bij de beoordeling van de risico’s waaraan zij blootgesteld kan worden bij terugkeer naar Congo. Haar extra kwetsbaarheid omwille van het seksueel misbruik moet bovendien onderzocht worden in het licht van de in Afrika heersende stigmatiserende sociale normen ten aanzien van vrouwen die het slachtoffer werden van seksueel misbruik. 

In arrest nr. 249.489 van 22-02-2021 kent de RvV subsidiaire bescherming toe aan een niet-begeleide minderjarige verzoekster om internationale bescherming uit het district Doshi, provincie Baghlan. De RvV oordeelt dat naast de jonge leeftijd en beperkte scholingsgraad van het meisje, ook de reisroute die zij alleen zal moeten afleggen bij haar terugkeer naar haar herkomstregio in Afghanistan bijdraagt tot de persoonlijke omstandigheden die haar kwetsbaarder maken.

In het arrest L.R. tegen Duitsland (nr. C-8/20) van 20-05-2021 oordeelt het HvJ dat een bij een lidstaat ingediend verzoek om internationale bescherming niet kan worden aangemerkt als een ‘volgend verzoek’ indien het verzoek is ingediend nadat aan verzoeker de vluchtelingenstatus werd geweigerd door een derde land. In dit verband wijst het Hof erop dat Noorwegen en IJsland ook beschouwd moeten worden als derde landen, ondanks hun deelname aan het gemeenschappelijk Europees Asielbeleid krachtens de Overeenkomst tussen de Unie, IJsland en Noorwegen, en hun vergelijkbaar asielstelsel.

Het Hof van Beroep van Brussel schept in arrest nr. COR/798/2021 van 26-05-2021 duidelijkheid over het misdrijf mensensmokkel, omschreven in artikel 77bis Vw. Het Hof van Beroep oordeelt dat het verlenen van onderdak, het uitlenen van een gsm, of toegang geven tot een laptop aan een persoon zonder wettig verblijf of in een precaire verblijfssituatie niet betekent dat de betrokken persoon zich schuldig maakt aan mensensmokkel als dader of medeplichtige.

In zijn arrest over de gevoegde zaken C-225/19 en C-226/19 van 24-11-2020 oordeelt de Grote Kamer van het HvJ dat de lidstaat die een beslissing tot weigering van afgifte van een Schengenvisum heeft genomen omdat een andere lidstaat bezwaar had gemaakt tegen die afgifte, in die beslissing moet vermelden welke lidstaat een dergelijk bezwaar heeft gemaakt, de specifieke weigeringsgrond die op dit bezwaar is gebaseerd met een korte weergave van de redenen voor dat bezwaar en tot welke autoriteit de visumaanvrager zich kan wenden om te vernemen welke beroepsmogelijkheden in die andere lidstaat beschikbaar zijn. Wanneer een beroep wordt ingesteld tegen een dergelijke weigeringsbeslissing, kunnen de gerechten van de lidstaat die deze beslissing heeft genomen niet de gegrondheid onderzoeken van het door een andere lidstaat gemaakte bezwaar tegen de afgifte van het visum.

Sinds 01-07-2021 gelden hogere leefloonbedragen. Dit heeft onder meer tot gevolg dat er nu 1.628,83 euro bewezen moet worden voor de vormen van gezinshereniging die afhangen van de voorwaarde dat men 'stabiele en toereikende bestaansmiddelen' heeft.

Zes Schengenlidstaten, waaronder België, stellen in een brief naar de Europese Commissie van 01-06-2021 vast dat het aantal secundaire migranten met internationale bescherming in Griekenland in hun landen toeneemt. Doordat deze migranten in Griekenland ondermaats behandeld worden, kunnen de Schengenstaten waar zij later opnieuw een verzoek om internationale bescherming doen hen niet terugsturen. Volgens de zes Schengenlidstaten ondermijnt dat het Gemeenschappelijk Europees Asielsysteem.

Derdelanders die in België een verblijfsrecht vragen om hoger onderwijs te volgen, moeten voor het academiejaar 2021-2022 over een maandelijks bedrag van 679 euro kunnen beschikken. Vorig academiejaar gold een bedrag van 670 euro.

Om vrijgesteld te worden van arbeidsmarktonderzoek, moeten buitenlandse beroepssporters en -trainers vanaf 01-07-2021 minimaal 86.592 euro bruto op jaarbasis verdienen.

Op 1 juni 2021 werden de door RvS en RvV onwettig verklaarde bedragen van de retributie voor verblijfsaanvragen nog geïndexeerd. DVZ bleef de (geïndexeerde) retributies eisen, terwijl ze niet in redelijke verhouding stonden tot de kostprijs van de geleverde dienst. Sinds 26 mei 2022 zijn de retributie-bedragen uiteindelijk aangepast aan de rechtspraak.

RvV arrest nr. 253.776 van 30-04-2021 vernietigt een weigeringsbeslissing van het CGVS van een vrouw uit Turkije. De vrouw heeft een gegronde vrees voor vervolging door haar ex-man en -schoonfamilie, en Turkije slaagt er niet voldoende in om vrouwen te beschermen tegen femicide en gender gerelateerd geweld.

In navolging van Hof van Justitie arrest H.A. t. België (nr. C-194/19) van 15 april 2021 oordeelt de Raad van State dat bij een annulatieberoep tegen een Dublin-overdracht de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen moet toetsen of nieuwe elementen aangevoerd na het overdrachtsbesluit doorslaggevend zijn voor een correcte toepassing van de Dublinverordening. Het HvJ stelde dat om een toereikende rechterlijke bescherming te verzekeren, de EU-lidstaten in een rechtsmiddel tegen een overdrachtsbesluit op basis van de Dublin III-Verordening (bijlage 26quater) moeten voorzien waarbij er rekening gehouden kan worden met gegevens die dateren van na dit besluit. 

Raad van State arrest nr. 249.122 van 03-12-2020 oordeelt dat het CGVS niet voorafgaand moet oordelen of een verzoeker om internationale bescherming voldoet aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een beschermingsstatus als het op basis van ernstige redenen diezelfde verzoeker kan uitsluiten. Daarnaast oordeelt de RvS dat het advies dat het CGVS in het kader van deze beslissing moet verstrekken over de verenigbaarheid van de verwijderingsmaatregel met het non-refoulementbeginsel, geen aparte beslissing uitmaakt waartegen een beroep bij de RvV mogelijk is.

RvV arrest nr. 250.009 van 25-02-2021 oordeelt dat een beroep tegen een vrijheidsbeperkende maatregel onder zijn rechtsmacht valt, in tegenstelling tot een beroep tegen een vrijheidsberovende maatregel. De mogelijkheid waarover een vreemdeling beschikt om de opheffing van een vrijheidsbeperkende maatregel aan de bevoegde minister te vragen, sluit niet uit dat de RvV alsnog de wettigheid van zo'n maatregel onderzoekt. Verder oordeelt de RvV dat een maatregel tot aanwijzing van een verplichte verblijfplaats niet gehandhaafd kan worden zonder perspectief op een daadwerkelijke repatriëring naar het herkomstland binnen een redelijke termijn.

De RvV oordeelt in verschillende arresten (o.a. arrest nr. 249.784 van 24-02-2021, nr. 249.930 van 25-02-2021 en nr. 250.868 van 11-03-2021) dat UNRWA als gevolg van ernstige financiële problemen en van de Covid-19-pandemie, niet langer in staat is om aan Palestijnse vluchtelingen in Gaza effectieve bescherming of bijstand te bieden. De RvV komt tot dezelfde conclusie voor wat betreft de bescherming en bijstand van UNRWA aan Palestijnse vluchtelingen in Libanon (o.a. arrest nr. 251 654 van 25-03-2021).

Vanaf 10-05-2021 worden de E en E+ kaarten vervangen door EU en EU+ kaarten. Dat bepaalt het MB van 27-04-2021 betreffende de modernisering van de verblijfsdocumenten die aan Unieburgers uitgereikt worden. Deze wijziging kadert in de gefaseerde modernisering van de elektronische verblijfskaarten voor vreemdelingen met wettig verblijf, door het KB van 12-06-2020 tot wijziging van het Verblijfsbesluit, ter invoering van het nieuwe uniforme Europese model voor verblijfstitels.

Het hof van beroep van Brussel oordeelt in arrest nr. 2020/FA/366 van 30-03-2021 dat het vaststaan van het genetische vaderschap van de man tegen wie een onderzoek naar het vaderschap wordt gevoerd, geen wettelijk beletsel vormt om een onderzoek te doen naar het belang van het kind om de vaderlijke afstammingsband effectief juridisch vast te stellen.

Het zogenaamde zoekjaar voor onderzoekers met gastovereenkomst en studenten uit artikel 25 van Richtlijn (EU) 2016/801 heeft rechtstreekse werking. Dat stelt de RvV in twee arresten van begin februari 2021 (nrs. 248.519 en 248.551).

In arrest nr. 58/2021 van 22-04-2021 spreekt het GwH zich uit over artikel 60 Opvangwet dat de onmogelijkheid inhoudt om onwettig verblijvende gezinnen met minderjarige kinderen materiële hulp toe te kennen in een individuele opvangstructuur. Het GwH oordeelt dat dit strijdig is met het grondwettelijke gelijkheids- en non-discriminatiebeginsel en het Kinderrechtenverdrag, als de materiële hulp in een collectieve opvangstructuur absoluut onmogelijk is omwille van medische redenen.

Als men een niet-gelegaliseerde buitenlandse huwelijksakte voorlegt als bewijs van verwantschap bij een aanvraag gezinshereniging, kan DVZ de erkenning daarvan enkel weigeren op grond van (artikel 11, §1 van) de Verblijfswet (Vw), niet op basis van het internationaal privaatrecht. De alternatieve regeling voor het bewijs van de gezinsband, voorzien in artikel 12bis, §§5 en 6 Vw, geeft uitsluitsel over het al dan niet bestaan van de verwantschapsband. De RvV heeft rechtsmacht om een weigering van gezinshereniging waar géén gelegaliseerde buitenlandse akte als bewijs van verwantschap voorgelegd werd, te toetsen. Dit zonder de bevoegdheidsverdeling tussen de gewone hoven en rechtbanken en de administratieve rechtscolleges te schenden. Dat alles zegt RvV arrest nr. 250.070 van 26-02-2021.

Hof van Cassatie arrest nr. C.20.0428.N van 26-02-2021 vernietigt een arrest van het hof van beroep van Gent dat stelt dat de verzoekers Palestijnse onderdanen zijn. Het hof van beroep legde geen nationaliteitswetgeving voor om te staven waarop het zich baseerde, waardoor het HvC de wettigheid van de beslissing niet kan beoordelen. 

Sinds 1 april 2021 geldt een nieuwe knelpuntberoepenlijst voor middengeschoolde beroepen in Vlaanderen. Er vallen geen beroepen weg en er komen vier nieuwe knelpuntberoepen bij: rigger/monteerder; monteur elektrische en elektronische producten; insteller-bediener CNC werktuigmachines; en bakker en/of patissier.

GwH arrest nr. 23/2021 van 25-02-2021 verduidelijkt en vernietigt een aantal bepalingen van de wet van 21-11-2017 tot wijziging van de Verblijfswet en van de Opvangwet (in werking sinds 22-03-2018) over: de strafrechtelijke vervolging tegen vluchtelingen wegens onregelmatige binnenkomst of onregelmatig verblijf; de neerlegging, bewaring en teruggave van de identiteitsdocumenten; de overlegging van elementen die essentieel zijn voor de beoordeling van het verzoek zoals elektronische informatiedrager; het vasthouden van de verzoeker om internationale bescherming; de organisatie van een medisch onderzoek, de mededeling van de opmerkingen over de notities van het persoonlijk onderhoud; de vertrouwelijkheid van de bronnen gebruikt door het CGVS; de beoordeling van het risico op onderduiken van de vreemdeling; de inkorting van de beroepstermijnen; het al dan niet opschortend karakter van het beroep; de toepassing van het begrip ‘veilig derde land’ zonder terugnameakkoord; de toepassing van de versnelde procedure; elementen die in het kader van een volgend verzoek te laat zijn voorgelegd.