Nieuws

Voortaan is onze telefonische helpdesk alleen open in de voormiddag, en niet meer op woensdagnamiddag. We versterken de lijnen in de voormiddag.

De bilaterale overeenkomst van 18-2-2014 over sociale zekerheid tussen België en Marokko vervangt vanaf 1-6-2022 het Algemeen Verdrag betreffende de sociale zekerheid tussen België en Marokko dat dateert van 24-6-1968.

Volgens RvV arrest nr. 249.026 van 15-02-2021 kan de besnijdenis vermeden worden door zich te verzetten tegen de sociale druk, en zijn de problemen die de dochter zou ondervinden door het feit dat zij niet besneden is niet geografisch gebonden.

RvV arrest nr. 258.932 van 2-08-2021 is van oordeel dat zij omwille van haar kwetsbaar profiel en hiv-positieve status, op basis waarvan zij in Ivoorkust deel uitmaakt van ‘sociale groep’ zoals bedoeld in het Verdrag van Genève, een gegronde vrees heeft voor vervolging.

RvV arrest nr. 256.552 van 16-06-2021 oordeelt dat twijfels over de leeftijd aan de hand van foto’s onvoldoende zijn om een (humanitair) visum te weigeren, en vereist een zorgvuldig onderzoek van het nationaal paspoort. Het is kennelijk onredelijk en disproportioneel om niet de mogelijkheid te bieden een DNA-test te ondergaan, temeer omdat andere gezinsleden deze mogelijkheid wel wordt geboden. Door de identiteit in vraag te stellen, wordt ook de verwantschap in vraag gesteld.

In arrest nr. 2020/AA/90 van 1-10-2020 veroordeelt het arbeidshof van Antwerpen het OCMW van Antwerpen tot het toekennen van dringende medische hulp aan een Marokkaanse jongen met diabetes.

De concrete gevolgen van coronamaatregelen sinds 13-3-2020 tot nu op verblijfsaanvragen, -procedures, -documenten en rechten van vreemdelingen

Het arbeidshof veroordeelde in een arrest van 25-06-2019 het OCMW tot tussenkomst in de medische kosten van een spoedbevalling van een Marokkaanse vrouw die tijdens haar toeristisch verblijf beviel van een premature baby.

Sinds voorjaar 2019 weigert het CGVS internationale bescherming aan ouders die geen persoonlijke vrees voor vervolging of risico op ernstige schade hebben, ook al is hun kind erkende vluchteling omdat het vrouwelijke genitale verminking vreest. De ouders kunnen slechts een 9bis regularisatieaanvraag indienen. Fedasil zou dan wel de opvang verlengen.

RvV arrest nr. 213.146 van 29-11-2018 oordeelt dat het gebrek aan geloofwaardigheid omtrent de identiteit van verzoekster geen afbreuk doet aan het objectieve risico dat zij opnieuw zal worden blootgesteld aan vervolging ingeval van terugkeer naar Guinee. Voor wie al slachtoffer was, geldt een vermoeden van gegronde vrees voor vervolging of reëel risico op ernstige schade.

De Raad van State verbreekt op 8-11-2016 een arrest van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen dat besloot dat het vluchtverhaal van een Congolese vrouw niet geloofwaardig was, zonder dat het CGVS een psychologisch onderzoek uitvoerde.

Een overzicht met links naar meer info over de procedure en de rechten "van asielzoeker tot erkende vluchteling of subsidiair beschermde".

De wet van 17 juli 2015 vereist een inschrijving in het bevolkingsregister, of 6 maanden inschrijving in het vreemdelingenregister.

Sinds enkele weken is de rechtspraak gewijzigd voor ouders uit Guinee met een ongeloofwaardig asielverhaal, die echter wel vrouwelijke genitale verminking van hun kind riskeren.

De POD MI verduidelijkt in twee nieuwe FAQ’s op zijn website het recht op financiële steun van vreemdelingen die geen gevolg kunnen geven aan hun uitwijzingsbevel wegens medische overmacht. De POD MI komt hiermee gedeeltelijk terug op een praktijkwijziging van eerder dit jaar.

Dat staat in een nota van 1 september 2014 van Fedasil. Deze nota geldt niet voor LOI-bewoners.

De VVSG beschrijft een nieuwe praktijk van de POD MI. Volgens VVSG en Kruispunt M-I is die nieuwe praktijk betwistbaar in individuele gevallen.

Op 23 mei 2014 stemde de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa in resolutie 1997 (2014) enkele duidelijke aanbevelingen over de zorg en het verblijf van vreemdelingen met hiv of aids.

Volgens een arrest van de RvV mag een medisch verslag (over post-traumatische stress) dat pas bij een tweede asielaanvraag wordt ingediend, niet als nieuw element worden geweerd op grond van het feit dat de diagnose gebaseerd zou zijn op verklaringen die eerder door de asielinstanties ongeloofwaardig werden geacht.

Is een medische regularisatie (art. 9ter Vw) mogelijk voor mensen die dankzij hun behandeling in België nog niet terminaal ziek zijn, maar wiens gezondheid snel en ingrijpend zal verslechteren als ze moeten terugkeren naar hun herkomstland wanneer daar geen adequate behandeling is? De discussie over deze vraag duurt al anderhalf jaar. De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen had algemene rechtspraak. Maar de Raad van State oordeelt nu verschillend naargelang de taalrol.