Nieuws

Bij bericht van de Directeur-Generaal van de Dienst Vreemdelingenzaken worden de bedragen van de retributie voor het indienen van een verblijfsaanvraag geïndexeerd. Nochtans zijn de bestaande bedragen al onwettig omdat ze niet in verhouding staan tot de geleverde dienst. Bovendien zijn DVZ, gemeente en consulaire posten niet meer bevoegd om een aanvraag zonder retributie te weigeren. Toch blijft DVZ dat doen.

Het bijzondere machtenbesluit nr. 19 van 5 mei 2020 (BS 6 mei 2020) voorziet in een tijdelijke verlenging van termijnen van rechtspleging en schriftelijke behandeling van beroepen bij de RvV. Er geldt een verschillende regeling voor gewone procedures en voor dringende zaken.

Als DVZ geen nieuw BGV aflevert nadat een eerder BGV werd vernietigd, kan betrokkene ervan uit gaan dat DVZ het onwettig verblijf bewust gedoogt. Dat kan uitzonderlijk een buitengewone omstandigheid uitmaken in het kader van een humanitaire regularisatie-aanvraag. Dat zegt RvV arrest nr. 234.621 van 30-03-2020.

Grondwettelijk Hof arrest nr. 151/2019 van 24-10-2019 gaat naar analogie op voor elk (oud) MB tot terugwijzing of KB tot uitzetting dat nog uitwerking heeft.

DVZ is niet meer bevoegd om een verblijfsaanvraag onontvankelijk te verklaren omdat de aanvrager geen retributie betaalde. Ook het bedrag van de retributie is onwettig en kan daarom niet toegepast worden. Dat zegt RvV arrest nr. 228.858 van 18-11-2019.

Volgens RvV arrest nr. 226.086 van 13-09-2019 mag DVZ de betekenis van het begrip ‘buitengewone omstandigheden’ in artikel 9bis Verblijfswet niet verengen tot omstandigheden die een gevaar voor het leven of een schending van artikel 3 EVRM uitmaken.

Op 11-09-2019 vernietigde de RvS twee KB's over de administratieve bijdrage voor verblijfaanvragen. Zowel de originele bedragen als de verhoogde bedragen van de retributie zijn nietig verklaard omdat ze onvoldoende onderbouwd zijn. Ook de bevoegdheid van DVZ, gemeenten en consulaire posten om een onontvankelijkheidsbeslissing te nemen, is vernietigd. DVZ betaalt nu sommige bedragen terug, maar stelt dat de andere retributie-KB's die niet vernietigd zijn nog gelden. Nochtans gaat de reden van nietigverklaring ook op voor deze andere KB's, en zijn er nu ook geen voldoende uitvoeringsregels meer voor een retributie.

Raad van State arrest nr. 244.688 van 4 juni 2019 bevestigt dat een legaal verblijf op basis van een ontvankelijke 9ter-aanvraag een buitengewone omstandigheid uitmaakt in de zin van artikel 9bis Vw. Dat geldt ook voor een ontvankelijke 9ter-aanvraag die retroactief van toepassing was op het moment van de 9bis-onontvankelijkheidsbeslissing, omdat de RvV de 9ter-ongegrondheidsbeslissing van DVZ vernietigde.

Sinds voorjaar 2019 weigert het CGVS internationale bescherming aan ouders die geen persoonlijke vrees voor vervolging of risico op ernstige schade hebben, ook al is hun kind erkende vluchteling omdat het vrouwelijke genitale verminking vreest. De ouders kunnen slechts een 9bis regularisatieaanvraag indienen. Fedasil zou dan wel de opvang verlengen.

Rechtbank van eerste aanleg Brussel 28-03-2019 vond meer dan 3 jaar beroepsprocedure bij de RvV tegen een 9bis weigering een overschrijding van de redelijke termijn.

Voor bepaalde verblijfsaanvragen ingediend vanaf 1 juni 2019 gelden nieuwe retributiebedragen door jaarlijkse indexering.

Het verslag van een overleg op 23-08-2018 met Agentschap Integratie en Inburgering werd door DVZ nog aangevuld op 28-11-2018.

Volgens RvV arrest nr. 206.633 van 9-07-2018 moet DVZ concreet nagaan of een langdurig (onwettig) verblijf in België een buitengewone omstandigheid uitmaakt in de zin van artikel 9bis Vw, ook wanneer dit verblijf te wijten is aan de keuze van de ouders van verzoeker.

DVZ mag niet louter verwijzen naar de gezinsherenigingsprocedure op basis van artikel 10 Vw als ‘geijkte procedure’ om niet te onderzoeken of een relatie een buitengewone omstandigheid uitmaakt in de zin van artikel 9bis Vw. Dat stelt RvV arrest nr. 211.109 van 17-10-2018.

Sinds 26-01-2017 moeten vreemdelingen voor bepaalde verblijfsaanvragen en -statuten integratie-inspanningen bewijzen om hun verblijfsrecht te behouden. In arrest nr. 126/2018 van 4-10-2018 vernietigt het GwH het strafrechtelijk verleden als één van de wettelijke criteria om integratie-inspanningen te bewijzen en geeft het ook enkele interpretaties mee.

RvV arrest nr. 205.101 van 8 juni 2018 oordeelt dat DVZ op basis van artikel 21 Verblijfswet een zorgvuldige afweging moet maken tussen de belangen van het individu en de belangen van de samenleving. DVZ hield onvoldoende rekening met de erkenning als staatloze en het opgebouwde privéleven in België. Artikel 8 EVRM beschermt niet alleen het gezinsleven maar ook het privéleven.

Door Grondwettelijk Hof arrest 18/2018 van 22-02-2018 zijn erkende staatlozen vrijgesteld van bijdrage in de administratieve kost voor een verblijfsaanvraag zoals voorzien in art. 1/1 § 2 Verblijfswet.

Sinds februari 2018 is het Schengenhuis en het Belgisch consulaat in Congo voor onbepaalde tijd gesloten en kunnen er geen nieuwe visa meer aangevraagd worden. Sommige visa kunnen voortaan gevraagd worden op de Belgische ambassade in Kinshasa.

Het hof van beroep van Brussel stelt in arrest nr. 2017/FA/707 van 5-06-2018 dat er wel sprake is van ‘een Palestijnse staat’ nadat het hof van beroep van Gent op 16-06-2016 oordeelde dat Palestina geen functionerende staat is. 

DVZ kan geen ononvankelijkheidsbeslissing nemen nadat een eerdere ongegrondheidsbeslissing in dezelfde zaak vernietigd werd. Doordat de ontvankelijkheid van de aanvraag niet betwist wordt, heeft deze beslissing gezag van gewijsde verworven. Dat stelt de RvV in een arrest van 6 december 2017.

In de zaak Hoti tegen Kroatië van 28 april 2018, veroordeelt het EHRM Kroatië wegens een schending van artikel 8 EVRM (recht op privéleven) omdat het gedurende vele jaren heeft nagelaten de verblijfsstatus van een staatloze man te regulariseren.

Zoniet schendt DVZ de zorgvuldigheidsplicht, zo oordeelt RvV arrest nr. 186.970 van 18-05-2017.

Dat stelt de RvV in een arrest van 7-07-2017 in het licht van de termijnen die DVZ op zijn website vermeldt.

Het arrest van 22-02-2017 van de RvS brengt een einde aan de verdeeldheid binnen de rechtspraak over het tijdstip van het beoordelen van het identiteitsdocument bij een 9bis-aanvraag. Het identiteitsdocument moet beoordeeld worden op het ogenblik van het indienen van de aanvraag.