Nieuws

RvV arrest nr. 250.751 van 10-03-2021 oordeelt dat een ‘ander familielid’ zich moet kunnen vervoegen bij een Unieburger in een gastland omdat het in het land van herkomst ten laste is van deze laatste, ook als de afhankelijkheidsband pas ontstond nadat de Unieburger al meerdere jaren in België verbleef.

In arrest X t. Belgische staat, C-930/19 van 2-09-2021 oordeelt het HvJ dat derdelands echtgenoten van Unieburgers en van derdelanders, die slachtoffer waren van huiselijk geweld, zich ten aanzien van het behoud van hun verblijfsrecht in een EU-lidstaat niet in een vergelijkbare situatie bevinden; herinnert het HvJ eraan dat een derdelands echtgenoot van een Unieburger zijn afgeleid verblijfsrecht in het gastland behoudt zolang hij gehuwd is, ongeacht een feitelijke scheiding; komt het HvJ terug op eerdere rechtspraak en stelt het nu dat een derdelands echtgenoot van een Unieburger als slachtoffer van huiselijk geweld zijn verblijfsrecht krachtens artikel 13, lid 2, eerste alinea, sub c) Burgerschapsrichtlijn ook nog kan behouden na vertrek van de Unieburger uit het gastland, op voorwaarde dat het slachtoffer een echtscheidingsprocedure opstart binnen een ‘redelijke termijn’ na het vertrek.

In arrest nr. 2020/FE/49 van 9-03-2021 erkent het hof van beroep van Antwerpen een Ahmadi huwelijk uit Pakistan, ook al voldoet zo'n huwelijk niet aan de Pakistaanse regelgeving, aangezien de Pakistaanse overheid in de praktijk toch rechtsgevolgen verbindt aan Ahmadi huwelijken en zo impliciet dit huwelijk erkent.

RvV arrest nr. 260.227 van 6-9-2021 stelt dat DVZ een aanvraag gezinshereniging van een derdelands familielid van een Unieburger die gebruik maakte van het vrij verkeer, niet ‘onbestaande’ kan verklaren of kan weigeren omwille van een eerder inreisverbod aan deze derdelander nog voor hij familielid werd van de Unieburger. De K.A.-rechtspraak van het Hof van Justitie die dat volgens de Raad van State toch zou toelaten tenzij bij 'onderlinge afhankelijkheid' is ook niet van toepassing op familie van Unieburgers die gebruik maken van hun vrij verkeer. 

Vanaf 11-10-2021 worden bepaalde elektronische vreemdelingenkaarten voor derdelanders en familieleden van Unieburgers en Belgen vervangen. Deze wijziging door een Ministerieel Besluit van 6-10-2021 kadert in de gefaseerde modernisering van de elektronische verblijfskaarten, ter invoering van het nieuwe uniforme Europese model voor verblijfstitels. Niet alleen de lay-out, maar ook het opschrift, de nummering en de geldigheidsduur van bepaalde kaarten wijzigt. De reeds afgegeven oude kaarten blijven ook nog tijdelijk geldig.

RvV arrest nr. 250.273 van 2-03-2021 oordeelt dat DVZ geen gebruik mag maken van artikel 146bis BW om de erkenning van een buitenlandse huwelijksakte te weigeren als geen van de echtgenoten de Belgische nationaliteit heeft.

RvV arrest van 25-03-2021 (nr. 251.631) oordeelt dat de verwantschap tussen een moeder en haar kind voldoende wordt bewezen door het samenlezen van de geboorteakte van het kind met de gegevens uit het rijksregister, ook al is de naam van de moeder op de geboorteakte van haar kind anders dan op haar eigen identiteitsdocument en in het rijksregister.

RvV arrest nr. 256.552 van 16-06-2021 oordeelt dat twijfels over de leeftijd aan de hand van foto’s onvoldoende zijn om een (humanitair) visum te weigeren, en vereist een zorgvuldig onderzoek van het nationaal paspoort. Het is kennelijk onredelijk en disproportioneel om niet de mogelijkheid te bieden een DNA-test te ondergaan, temeer omdat andere gezinsleden deze mogelijkheid wel wordt geboden. Door de identiteit in vraag te stellen, wordt ook de verwantschap in vraag gesteld.

Hof van Cassatie arrest nr. C.18.0055.N van 25-01-2021 bevestigt dat de ambtenaar van burgerlijke stand verplicht is om onverwijld het huwelijk te voltrekken als hij nog geen definitieve beslissing heeft genomen over de huwelijksvoltrekking binnen de door hem verlengde termijn van maximum twee maanden vanaf de huwelijksdatum. Deze termijn kan door het parket wel nog worden verlengd met een periode van maximum drie maanden. De verplichting om het huwelijk onverwijld te voltrekken geldt ook in het geval dat de wettelijke termijn van zes maanden en veertien dagen (art. 165, §3 BW), waarbinnen de huwelijksvoltrekking moet plaatsvinden na het opmaken van de akte van huwelijksaangifte, is verstreken.

In zijn arrest nr. 249.488 van 14-01-2021 vernietigt de RvS een arrest van de RvV waarin de RvV een beslissing van de DVZ tot beëindiging van het verblijfsrecht op grond van ‘ernstige redenen van openbare orde’ bevestigt. De RvV had moeten vaststellen dat die redenen zich beperken tot terrorisme en zeer ernstige criminaliteit in het geval van een gevestigde vreemdeling die vóór de leeftijd van twaalf jaar in België was aangekomen. Door dit na te laten heeft de RvV de interpretatie die het GwH heeft gegeven aan artikel 22 Vw miskend (GwH, arrest nr. 112/2019 van 18 juli 2019).

In zijn arrest over de gevoegde zaken C-225/19 en C-226/19 van 24-11-2020 oordeelt de Grote Kamer van het HvJ dat de lidstaat die een beslissing tot weigering van afgifte van een Schengenvisum heeft genomen omdat een andere lidstaat bezwaar had gemaakt tegen die afgifte, in die beslissing moet vermelden welke lidstaat een dergelijk bezwaar heeft gemaakt, de specifieke weigeringsgrond die op dit bezwaar is gebaseerd met een korte weergave van de redenen voor dat bezwaar en tot welke autoriteit de visumaanvrager zich kan wenden om te vernemen welke beroepsmogelijkheden in die andere lidstaat beschikbaar zijn. Wanneer een beroep wordt ingesteld tegen een dergelijke weigeringsbeslissing, kunnen de gerechten van de lidstaat die deze beslissing heeft genomen niet de gegrondheid onderzoeken van het door een andere lidstaat gemaakte bezwaar tegen de afgifte van het visum.

Sinds 01-07-2021 gelden hogere leefloonbedragen. Dit heeft onder meer tot gevolg dat er nu 1.628,83 euro bewezen moet worden voor de vormen van gezinshereniging die afhangen van de voorwaarde dat men 'stabiele en toereikende bestaansmiddelen' heeft.

Elk jaar op 1 juni worden de bedragen van de retributie voor verblijfsaanvragen van rechtswege geïndexeerd. Nochtans verklaarde zowel de Raad van State (RvS) als de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen (RvV) de huidige bedragen van de retributie onwettig, omdat ze niet in redelijke verhouding staan tot de kostprijs van de geleverde dienst.

Vanaf 10-05-2021 worden de E en E+ kaarten vervangen door EU en EU+ kaarten. Dat bepaalt het MB van 27-04-2021 betreffende de modernisering van de verblijfsdocumenten die aan Unieburgers uitgereikt worden. Deze wijziging kadert in de gefaseerde modernisering van de elektronische verblijfskaarten voor vreemdelingen met wettig verblijf, door het KB van 12-06-2020 tot wijziging van het Verblijfsbesluit, ter invoering van het nieuwe uniforme Europese model voor verblijfstitels.

Het hof van beroep van Brussel oordeelt in arrest nr. 2020/FA/366 van 30-03-2021 dat het vaststaan van het genetische vaderschap van de man tegen wie een onderzoek naar het vaderschap wordt gevoerd, geen wettelijk beletsel vormt om een onderzoek te doen naar het belang van het kind om de vaderlijke afstammingsband effectief juridisch vast te stellen.

Als men een niet-gelegaliseerde buitenlandse huwelijksakte voorlegt als bewijs van verwantschap bij een aanvraag gezinshereniging, kan DVZ de erkenning daarvan enkel weigeren op grond van (artikel 11, §1 van) de Verblijfswet (Vw), niet op basis van het internationaal privaatrecht. De alternatieve regeling voor het bewijs van de gezinsband, voorzien in artikel 12bis, §§5 en 6 Vw, geeft uitsluitsel over het al dan niet bestaan van de verwantschapsband. De RvV heeft rechtsmacht om een weigering van gezinshereniging waar géén gelegaliseerde buitenlandse akte als bewijs van verwantschap voorgelegd werd, te toetsen. Dit zonder de bevoegdheidsverdeling tussen de gewone hoven en rechtbanken en de administratieve rechtscolleges te schenden. Dat alles zegt RvV arrest nr. 250.070 van 26-02-2021.

RvS arrest nr. 247.555 van 15-05-2020 oordeelde dat de weigering van een aanvraag gezinshereniging met een wettelijke partner, louter omdat dit partnerschap geen ‘liefdesrelatie’ zou inhouden, onterecht een extra voorwaarde toevoegt aan de Verblijfswet. Er moet wel een één-op-één relatie zijn. Het daarop aansluitende RvV arrest nr. 248.812 van 9-02-2021 verwijst niet meer naar het begrip ‘liefdesrelatie’, maar naar een ‘samenlevingsproject dat vergelijkbaar is met dat van echtgenoten’. De RvV verwijst daarvoor naar GwH arrest nr. 13/2021 van 28-01-2021.

RvV arrest nr. 246.433 van 18-12-2020 oordeelt dat een laattijdige registratie van een buitenlandse geboorteakte op zich niet volstaat om te besluiten dat er sprake is van wetsontduiking zonder te motiveren waarom er sprake is van een schending van het door het WIPR aangewezen toepasselijk recht. 

Sinds 01-01-2021 gelden hogere leefloonbedragen. Dit heeft onder meer tot gevolg dat er nu 1.596,89 euro bewezen moet worden voor de vormen van gezinshereniging die afhangen van de voorwaarde dat men 'stabiele en toereikende bestaansmiddelen' heeft.

6/9/'21: overzicht van gevolgen van de Brexit op vlak van verblijfsrecht, doelgroepbepaling Vlaamse inburgering, internationaal familierecht, sociale rechten en medische zorgen, asielzoekers en de Dublin-III Verordening, en andere domeinen (toegang tot het Vlaamse onderwijs en Britse rijbewijzen).

Raad van State arrest nr. 245.427 van 12-09-2019 vernietigt RvV arrest nr. 202.022 van 30-03-2018 waarbij een beslissing tot beëindiging van het verblijfsrecht van een derdelands student werd bevestigd, wegens schending van het hoorrecht. Volgens de RvS moet DVZ bij een mogelijke beslissing tot uitwijzing de vreemdeling hierover informeren en hem uitnodigen om relevante informatie over te maken die deze beslissing kan beïnvloeden. De vreemdeling mag niet verondersteld worden deze informatie op eigen initiatief over te maken.

Dat zegt het Grondwettelijk Hof in arrest nr. 128/2020 van 1 oktober 2020. De wetgeving inzake de verklaring van wettelijke samenwoning vereist niet dat er een geboorteakte wordt voorgelegd. Er hoeft dus ook niet te worden voorzien in een mogelijkheid tot vervanging ervan, zoals voor een huwelijk. 

Verschillende RvV arresten (RvV 26 maart 2021, nr. 251.748; RvV 17 april 2020, nr. 235.273 en RvV 9 juli 2019, nr. 223.830) stellen dat een gemeente een aanvraag gezinshereniging van een 'ander familielid' van een Unieburger, mag weigeren wanneer het familielid visumplichtig is en geen paspoort met geldig visum voorlegt binnen de drie maanden na de aanvraag. Deze zienswijze wijkt af van de gevestigde praktijk, en staat mogelijk op gespannen voet met rechtspraak van het HvJ. Bovendien bestaat er geen duidelijke verblijfsprocedure voor ‘andere familieleden’ van Unieburgers: de verblijfsprocedure voor ‘klassieke’ familieleden is immers niet volledig toepasbaar op ‘andere’ familieleden. In arrest nr. 236.793 (RvV 12 juni 2020, nr. 236.793) stelt de RvV dat voor het indienen van een aanvraag gezinshereniging door een 'ander familielid' van een Unieburger niet geëist kan worden dat dit ander familielid een geldig visum voorlegt.