Nieuws

RvV arrest nr. 240.518 van 07-09-2020 oordeelt dat tegenstrijdige verklaringen over de reisroute van een verzoeker om internationale bescherming geen afbreuk doen aan de geloofwaardigheid van zijn vluchtverhaal, aangezien deze geen kernelementen uitmaken van het vluchtverhaal.

RvV arrest nr. 242.059 van 9-10-2020 bevestigt de vluchtelingenstatus van een homoseksuele man die na zijn erkenning als vluchteling zijn biseksuele gevoelens tegenover vrouwen ontdekte en wettelijk samenwoont met de moeder van zijn kind. De RvV is van oordeel dat seksuele geaardheid een complex gegeven is met een evolutief karakter en dat de verklaringen van de man over zijn biseksualiteit geen afbreuk doen aan zijn homoseksualiteit.

EHRM arrest M.A. t. België van 27-10-2020 stelt schendingen van artikel 3 en 13 EVRM vast bij de gedwongen terugkeer van een Soedanees ondanks een rechterlijk tijdelijk repatrieerverbod, na samenwerking met een Soedanese identificatiemissie, zonder voorafgaand onderzoek van de risico's op foltering, en zonder reële kans voor betrokkene om zijn vrees en risico's toe te lichten.

Het Koninklijk Besluit van 14-12-2020 bevestigt de lijst van veilige herkomstlanden voor de beoordeling van verzoeken om internationale bescherming: Albanië, Bosnië-Herzegovina, Noord-Macedonië, Georgië, India, Kosovo, Montenegro en Servië.

RvV arrest nr. 242.762 van 22-10-2020 vernietigt een beslissing tot weigering van vluchtelingenstatus en subsidiaire beschermingsstatus van een Guineese vrouw. Het persoonlijk onderhoud van de verzoekster nam langer dan zes uur in beslag, ondanks haar onbetwiste psychologische problematiek die bijzondere procedurele noden met zich meebracht.

RvV arrest nr. 235.914 van 19-05-2020 hervormt een beslissing van het CGVS tot intrekking van de vluchtelingenstatus om redenen van nationale veiligheid. De RvV oordeelt dat het CGVS steeds op basis van een eigen individueel onderzoek moet nagaan of er afdoende actuele, concrete, voldoende geobjectiveerde, consistente en zwaarwichtige gegevens zijn die aantonen dat de betrokkene een actueel en werkelijk gevaar vormt voor de nationale veiligheid.

Raad van State arrest nr. 249.163 van 7-12-2020 schorst de beslissing van het CGVS van midden november 2020 om bepaalde gehoren van verzoekers om internationale bescherming die in open opvangcentra verblijven via videoconferentie te organiseren. Het CGVS is namelijk niet bevoegd daarvoor, aangezien de omstandigheden van het persoonlijk onderhoud bij KB geregeld zijn en bijgevolg enkel bij KB of bij wet gewijzigd kunnen worden.

In vier arresten van 5-11-2020 (nrs. 243.676, 243.678, 243.704 en 243.705) doen de Verenigde Kamers van de RvV voor het eerst richtinggevende uitspraken over een aantal cruciale aspecten van de beoordeling van verzoeken om internationale bescherming van verzoekers afkomstig uit El Salvador en Venezuela. De RvV beoordeelt de aanwezigheid van overheidsbescherming, het bestaan van willekeurig geweld in het kader van een gewapend conflict, de vrees voor vervolging of ernstige schade omwille van verblijf in het buitenland, en de vrees voor vervolging omwille van de algemene socio-economische en humanitaire situatie in Venezuela.

In drie arresten van 25-01-2021, nrs. 248.102, 248.104 en 248.105, verduidelijkt de RvV dat het CGVS steeds op voldoende concrete wijze de precieze risico’s moet inschatten die Salvadoraanse verzoekers om internationale bescherming, die omwille van afpersing door bendeleden naar het buitenland gevlucht zijn, bij terugkeer naar El Salvador lopen.

RvV arrest nr. 239.574 van 11-08-2020 oordeelt dat een minderjarige die voor het bereiken van de leeftijd van zestien jaar deelneemt aan misdrijven tegen de vrede, oorlogsmisdrijven, misdrijven tegen de menselijkheid of ernstige niet-politieke misdrijven, individueel verantwoordelijk kan worden gesteld voor zijn daden voor zover hij op het ogenblik van de feiten over voldoende maturiteit en verstandelijke vermogens beschikte. De betrokkene moet in dat geval worden uitgesloten van de vluchtelingenstatus en van de subsidiaire beschermingsstatus op grond van artikel 1, F (a) en (b) van het Verdrag van Genève en van artikels 55/2 en 55/4 Vw.

In de strijd tegen belastingontduiking zijn banken verplicht om gegevens van hun klanten door te geven aan de FOD Financiën. Die geeft de informatie op haar beurt door aan het land van de fiscale woonplaats. In dit verband werden ook gegevens van sommige verzoekers om internationale bescherming doorgestuurd naar hun land van herkomst. Na tussenkomst van de Ombudsman is deze praktijk stopgezet.

Volgens RvV arresten nr. 227.764 en nr. 227.765 van 22-10-2019 moet het CGVS de eigen, afwijkende identiteit van de subcultuur ten aanzien van de dominante cultuur in het land van herkomst beoordelen, en ook de wijze waarop de verzoeker om internationale bescherming de subcultuur persoonlijk beleeft.

Volgens RvV arrest nr. 234.588 van 27-03-2020 schendt het CGVS zijn zorgvuldigheidsplicht wanneer het kopieën van bewijsstukken geen enkele bewijswaarde toekent zonder eerst de inhoud ervan te bestuderen.

Twee RvV arresten oordelen verschillend over twee verschillende niet-begeleide minderjarigen die internationale bescherming kregen in Griekenland en daarna in België opnieuw asiel vroegen, wat volgens het CGVS telkens niet-ontvankelijk was. RvV arrest nr. 240.127 van 27-08-2020 vernietigt de CGVS-beslissing, en RvV arrest nr. 239.910 van 21-08-2020 bevestigt de CGVS-beslissing. De individuele situatie en persoonlijke omstandigheden zijn van wezenlijk belang: de verzoeker om IB moet dat aantonen, en het CGVS moet dat onderzoeken.

RvS arrest nr. 247.156 van 27 februari 2020 oordeelt dat een gebrek aan geloofwaardigheid niet voldoende is om medische attesten die opgelopen letsels objectief aantonen, niet in overweging te nemen voor internationale bescherming. Hiermee bevestigt de RvS eerdere rechtspraak (RvS nr. 244.033 van 26 maart 2019).

De RvV oordeelt in arrest nr. 234.963 van 8-4-2020 en arrest nr. 241.571 van 29-9-2020 dat het CGVS naast de individuele omstandigheden ook rekening moet houden met de algemene situatie in Griekenland, zoals blijkt uit voorgelegde landenrapporten en objectieve informatiebronnen. De RvV verwijst naar HvJ arrest Ibrahim van 19-3-2019. In arrest nr. 245.948 van 10-12-2020 benadrukt de RvV dat ook de individuele omstandigheden van de verzoeker na het verkrijgen van het internationaal beschermingsstatuut in Griekenland, grondig onderzocht moeten worden. RvV arrest nr. 272.124 van 29-4-2022 stelt dat het CGVS voldoende onderzoek moet voeren en informatie moet bijbrengen over de situatie van statushouders in Griekenland die ernaar terugkeren nadat hun verblijfsvergunning daar verstreken is. Verder oordeelt de RvV in drie arresten (nr. 259.842 van 31-08-2021; nr. 260.134 van 3-09-2021; nr. 260.192 van 6-09-2021) dat de psychische kwetsbaarheid van verzoekers met beschermingsstatuut in Griekenland een nieuw element vormt dat grondig onderzocht moet worden bij een volgend verzoek om internationale bescherming in België.

Raad van State arrest nr. 247 140 van 25-02-2020 vernietigt een arrest waarin de RvV subsidiaire bescherming toekende met voordeel van de twijfel, terwijl sommige elementen van de aanvraag ongeloofwaardig waren.

Het Koninklijk Besluit van 15-12-2019 bevestigt de lijst van veilige herkomstlanden voor asiel: Albanië, Bosnië-Herzegovina, Noord-Macedonië, Georgië, India, Kosovo, Montenegro en Servië.

De RvV verduidelijkt dat in vier arresten van 18 en 19-11-2019 (nrs. 228 889, 228 888, 228 946 en 228 949). Specifieke individuele elementen kunnen wel aanleiding geven tot toekenning van internationale bescherming.

RvV arrest nr. 218.336 van 15-03-2019 vernietigt een asielbeslissing omdat het CGVS een eerder vernietigingsarrest niet respecteerde.

RvV arrest nr. 219.732 van 12-04-2019 vernietigt een niet-ontvankelijkheidsbeslissing door CGVS van een volgend verzoek om internationale bescherming. CGVS houdt onder meer onvoldoende rekening met een medisch attest dat gedetailleerd en conform het Istanbul-protocol elk letsel en de graad van consistentie omschrijft tussen de letsels en de verklaringen van verzoekster.

RvV arrest nr. 217.481 van 2-02-2019 vernietigt een beslissing van het CGVS omdat de notities van het persoonlijk onderhoud pas samen met de beslissing waren overgemaakt aan de verzoeker om internationale bescherming, waardoor deze geen kans kreeg om nog opmerkingen te geven. Ook RvV arrest nr. 217.479 van 26-02-2019 vernietigt een beslissing van CGVS wegens onvoldoende toegang tot het administratief dossier.

HvJ arrest nr. C-391/16, C-77/17 en C-78/17 van 14 mei 2019 verduidelijkt dat de intrekkings- en weigeringsgronden wegens gevaar voor de samenleving (na definitieve veroordeling voor een bijzonder ernstig misdrijf) of veiligheid van de staat (artikel 14, leden 4 en 5, van de Kwalificatierichtlijn 2011/95) in lijn zijn met artikel 18 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, dat uitdrukkelijk verwijst naar het VN-Vluchtelingenverdrag.

Sinds voorjaar 2019 weigert het CGVS internationale bescherming aan ouders die geen persoonlijke vrees voor vervolging of risico op ernstige schade hebben, ook al is hun kind erkende vluchteling omdat het vrouwelijke genitale verminking vreest. De ouders kunnen slechts een 9bis regularisatieaanvraag indienen. Fedasil zou dan wel de opvang verlengen.

RvV arrest nr. 220.190 van 24-04-2019 stelt vast dat er in Marokko een repressief beleid en een extreem vijandig sociaal klimaat heerst ten aanzien van homoseksuelen. Het voordeel van de twijfel moet ruim worden toegekend vooral omdat de man minderjarig was toen hij vluchtte en het verzoek om internationale bescherming deed.

RvV arrest nr. 214.242 van 19-12-2019 kent subsidiaire bescherming toe aan een kwetsbaar Irakees koppel, omdat zij een groter risico lopen als gevolg van het in Bagdad aanwezige willekeurige geweld. De ernstige bedreiging van het leven of de persoon kan ook ernstige geestelijke trauma’s omvatten.