Nieuws

EHRM arrest Sow tegen België van 19-01-2016 oordeelt dat art. 3 en 13 EVRM niet geschonden zijn, omdat het risico al uitvoerig onderzocht was in een vorige asielaanvraag en er geen nieuwe elementen waren in de nieuwe asielaanvraag.

In een beslissing van 17-12-2015 stelt het Hof van Justitie dat een beroep tegen een beslissing om een meervoudige asielaanvraag niet te behandelen geen schorsende werking moet hebben. In België bestaat er sinds de wet van 10-04-2014 wel een schorsend beroep in volle rechtsmacht tegen de niet-overwegingname van een meervoudige asielaanvraag.

Een overzicht met links naar meer info over de procedure en de rechten "van asielzoeker tot erkende vluchteling of subsidiair beschermde".

Update (november 2016):

De RvV hervormt in arrest nr. 150.548 van 10 augustus 2015 een beslissing van het CGVS.

Het CGVS kan nu ook de status van een vluchteling of subsidiair beschermde intrekken als hij een gevaar vormt voor de samenleving, omdat hij definitief veroordeeld is voor een bijzonder ernstig misdrijf, of als er redelijke gronden bestaan om hem te beschouwen als een gevaar voor de nationale veiligheid.

Vanaf 9 juli 2015 is het rolrecht voor een beroep bij de RvV 186 euro, en voor een verzoek tot tussenkomst 133 euro.

Albanië, Bosnië-Herzegovina, Kosovo, Servië, Montenegro, FYROM, en India staan op de nieuwe lijst van 'veilige landen' voor de beoordeling van asielaanvragen. Dat staat in het KB van 11 mei 2015. Op 7 mei 2015 schrapte de Raad van State Albanië nochtans nog van de lijst van het KB van 2014.

Dat staat in nieuwe position papers van UNHCR.

Libische asielzoekers krijgen subsidiaire bescherming als ze niet voldoen aan de criteria van de vluchtelingenstatus. Dat zei het CGVS.

UNHCR roept ook op om geen gedwongen terugkeer naar Libië uit te voeren tot de situatie daar gevoelig verbeterd is.

De Raad van State wijzigde op 3 november 2014 de vaste rechtspraak over de synthesememorie. De synthesememorie moet de middelen uit het verzoekschrift samenvatten. Maar volgens de RvS hoeft een samenvatting van middelen niet als de synthesememorie een werkelijk antwoord bevat op de nota met opmerkingen van de Dienst Vreemdelingenzaken.

De RvV erkent soms een kind als vluchteling maar de ouders niet. Het CGVS raadt de ouders in zo'n geval aan om een nieuwe asielaanvraag in te dienen. Normaal erkent het CGVS hen dan ook als vluchteling.

Vanaf juni 2014 zijn deze beroepen schorsend en in volle rechtsmacht, en geven ze recht op materiële opvang, behalve in bepaalde uitzonderingen. Er gelden bijzondere, korte beroepstermijnen. 

Zowel voor Arabieren, als voor alleenstaande Mandeese vrouwen uit Centraal-Irak, kan de Koerdische Autonome Regio (KAR) in Irak een vestigingsalternatief zijn, waardoor zij niet moeten erkend worden als vluchteling. Er moeten echter drie voorwaarden voldaan zijn: veilige reis, toelating tot het grondgebied en de mogelijkheid tot vestiging vóór de uitzetting. Daarbij is de meest recente landeninformatie van belang.

Dat zegt het EHRM in twee arresten tegen Zweden.

De RvV erkende een vrouw als vluchteling, omdat zij in Mauritanië het slachtoffer was van slavernij (RvV 122.111 van 3 april 2014).

De RvV velde een principe-arrest met drie rechters op 17 april 2014. De meeste meisjes in Guinee lopen een heel groot risico op besnijdenis. De RvV corrigeert het beleid van CGVS en de bronnen van Cedoca. Ook over gewongen huwelijken in Guinee is er objectieve landeninfo. Bij onduidelijkheden moet CGVS de asielzoeker hiermee confronteren, en geldt het voordeel van de twijfel. De vrees van moeder en kind moeten apart onderzocht worden.

Op 30 januari 2014 heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens een Voorlopige Maatregel “rule 39” toegekend tot staking van de uitwijzing v

In een positienota van 11 februari 2014 roept UNHCR op om gedwongen uitwijzingen op te schorten, en om vluchtelingen uit Zuid-Soedan te erkennen.

In principe hebben alle asielzoekers recht op een schorsend beroep in volle rechtsmacht, met ook recht op opvang. Maar het is nog wachten op publicatie van het GwH arrest en op een wetswijziging.

De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen trekt een parallel met het arrest van het Grondwettelijk Hof inzake veilig herkomstland, en schorst een weigering van meervoudige asielaanvraag omdat daar ook geen volwaardig beroep tegen mogelijk is.

Sinds begin 2014 geldt de Dublin III-verordening om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is om een asielaanvraag te behandelen.

De term “binnenlands gewapend conflict” moet geïnterpreteerd worden volgens zijn gewoonlijke betekenis in alledaagse taal: gewapende groeperingen die elkaar of militaire troepen van de Staat bevechten. De term “binnenlands gewapend conflict” moet in het kader van subsidiaire bescherming dus niet geïnterpreteerd worden naar internationaal humanitair recht.

Het rapport van 17 januari 2014 somt risicoprofielen op voor de erkenning als vluchteling. Voor wie geen individueel risico kan aantonen, beveelt het subsidiaire bescherming aan. Het somt ook gebieden op waar geen intern vluchtalternatief is. 

Vanaf 1 februari 2014 moeten advocaten van vreemdelingen voor een beroep bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen het verzoekschrift en de synthesememorie ook elektronisch versturen.

Het Europees Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) oordeelt in arrest nr. 7974/11 van 19 december 2013 (zaak N.K. t.