Gunstige gezinsbijslagen in bilaterale socialezekerheidsakkoord met Marokko gelden niet voor werknemer met dubbele nationaliteit België-Marokko

Het Gentse Arbeidshof oordeelt in arrest nr. 2019/AR/178 op 10 september 2020 dat personen met de dubbele nationaliteit België-Marokko zich niet kunnen beroepen op het bilateraal sociale zekerheidsverdrag tussen België en Marokko. Volgens dit Verdrag hebben Marokkaanse werknemers in België tewerkgesteld, het recht op kinderbijslag in België wanneer hun kinderen in Marokko opgevoed worden. Deze regeling geldt echter niet in het geval van een dubbele nationaliteit. In dat geval primeert de Belgische wetgeving volgens dewelke kinderen die opgevoed worden of lessen volgen buiten België geen recht hebben op gezinsbijslagen.

Feiten

Een gezin met dubbele nationaliteit België-Marokko was in het Belgische bevolkingsregister ingeschreven. Zij verbleven echter in Marokko, zo bleek onder meer uit de inschrijving van de kinderen in een school daar. Om die reden vorderde Famifed de terugbetaling van de gezinsbijslagen betaald tussen 2009 en 2014. De Algemene Kinderbijslagwet specifieerde dat er geen kinderbijslag verschuldigd is ten behoeve van kinderen die worden opgevoed of lessen volgen buiten België.

Het gezin beroept zich op het Algemeen Verdrag tussen het Koninkrijk België en het Koninkrijk Marokko betreffende de sociale zekerheid. Op basis van dit Verdrag hebben de in België tewerkgestelde Marokkaanse werknemers van wie de kinderen in Marokko worden opgevoed, recht op de gewone kinderbijslag.

Analyse Arbeidshof

Het Arbeidshof buigt zich over de vraag of een werknemer met dubbele nationaliteit België-Marokko zich kan beroepen op de voordelige verdragsregeling volgens dewelke de kinderen gezinsbijslagen kunnen ontvangen ongeacht het feit dat ze niet in België opgevoed worden of lessen volgen.

Het Arbeidshof stelt vast dat deze regeling niet geldt voor personen met een dubbele nationaliteit. In dat geval primeert de Belgische nationaliteit volgens artikel 3 van het Verdrag van 12 april 1930 betreffende de wetsconflicten inzake nationaliteit. De doelstelling en de ratio legis van het Verdrag hebben geen uitstaans met Belgen die in België wonen, maar bestaat erin Marokkaanse werknemers die naar België komen en sociale zekerheid betalen een recht te geven op gezinsbijslag in België om zo arbeidsmigratie te stimuleren en omkaderen.

Opmerking AgII

Net zoals de Algemene Kinderbijslagwet, bevat ook het Groeipakketdecreet een bepaling volgens dewelke geen gezinsbijslagen verschuldigd zijn voor een kind dat opgevoed wordt of lessen volgt buiten België. Werknemers met dubbele nationaliteit België-Marokko die verblijven in Vlaanderen zullen nog steeds geen gezinsbijslagen kunnen ontvangen voor hun kinderen die opgevoed worden of lessen volgen buiten België.

Ook werknemers met dubbele nationaliteit België-Marokko die verblijven in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zullen geen gezinsbijslagen kunnen ontvangen voor hun kinderen die in Marokko verblijven. Volgens de rechtspraak van het Arbeidshof, kunnen zij zich niet beroepen op het bilateraal sociale zekerheidsakkoord met Marokko. Bovendien vereist de Brusselse Ordonnantie inzake gezinsbijslag dat het kind de hoofdverblijfplaats in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft én dat het daar daadwerkelijk verblijft.