UNHCR heeft nieuwe richtlijnen voor asiel uit Oekraïne
Op 15-01-2015 publiceerde het UNHCR een tweede update van zijn positie ten aanzien van Oekraïne. Sinds de vorige publicatie van UNHCR’s positie ten aanzien van Oekraïne in juli 2014 is de situatie verder verslechterd. In juli 2014 verklaarde het Internationale Comité van het Rode Kruis het conflict in het oosten van een Oekraïne als een binnenlands gewapend conflict.
Wat betreft het opwerpen van een intern vlucht- of vestigingsalternatief geeft UNHCR aan na te gaan of het relevant is, en of het redelijkerwijs te verwachten is van een asielzoeker naar een ander deel van het land te gaan. Onder de huidige omstandigheden is het waarschijnlijk voor veel individuen wel “relevant” om naar gebieden van het land te gaan waar geen conflict heerst. Wanneer dit inderdaad het geval is, moet er individueel worden beoordeeld of een intern vestigings- of vluchtalternatief ook “redelijkerwijs” kan worden verwacht. Er moet rekening worden gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de asielzoekers.
Ten eerste is het in de praktijk mogelijk dat individuen in de onmogelijkheid verkeren om bijvoorbeeld accommodatie te vinden. Deze personen hebben wellicht geen steun van familie en een gemeenschap in het voorgestelde gebied.
Intern ontheemden ondervinden ook grote administratieve problemen waardoor ze hun rechten niet altijd kunnen uitoefenen. Discriminatie en de slechte economische omstandigheden vergroten de moeilijkheden bij het zich opnieuw vestigen in het land.
Ten tweede, minderheden ondervinden specifieke moeilijkheden bij het vinden van toegang tot hulp. Roma zonder identiteitsdocumenten hebben bijvoorbeeld geen toegang tot hulpprogramma’s van de overheid. Door sociale discriminatie krijgen ze ook geen hulp van de gemeenschap. Holebi’s ondervinden door hun geaardheid extra moeilijkheden bij het zoeken naar hulp, als gevolg van wijdverbreide discriminatie.
Ten derde blijkt dat de hulp voorzien door de overheid waarschijnlijk ontoereikend is. Zo zouden personen die complexe medische zorg nodig hebben niet zeker zijn van toegang tot behandelingen die hun leven zou kunnen redden. Verder zijn gespecialiseerde medische of psychologische diensten voor mensen die zijn gemarteld of trauma’s hebben over het algemeen niet toegankelijk door de hoge kosten en beperkte beschikbaarheid. Mensen met een beperking ondervinden nog grotere obstakels, naast de obstakels die andere intern ontheemden als ondervinden.