Samenvatting
Kernpunt van het betoog van verzoeker is dat de verwerende partij volledig voorbij gaat aan de gebrekkige toegankelijkheid van de benodigde medische zorgen als gevolg van het aanslepend conflict en geweld in Afghanistan en in het bijzonder Kaboel. Hij citeert hierbij uit de “UNHCR Eligibility Guidelines” van 30 augustus 2018 die hij had aangehaald in zijn in punt 1.4. bedoelde aanvraag. Verzoeker benadrukt dat hij als een bijzonder kwetsbaar persoon moet worden beschouwd, aangezien hij regelmatig medicijnen en/of toegang tot een longarts, internist en specialist TBC behoeft, waardoor hij de medische infrastructuur zal moeten “frequenteren” in Kaboel waardoor hij een verhoogd risico loopt, gezien de algemene veiligheidssituatie aldaar. Gelet op de spiraal van geweld in Kaboel, het feit dat medische infrastructuur een doelwit is voor anti-gouvernementele groeperingen en de hoge kost van de medische zorgen, wordt de toegankelijkheid van de noodzakelijke medische zorgen onvoldoende gegarandeerd volgens verzoeker. De verwerende partij schuift de door hem aangehaalde betrouwbare en recente informatie onterecht en op een onafdoende wijze opzij, aldus verzoeker, door te stellen dat niet wordt aangetoond waarom deze algemene informatie op hem van toepassing zou zijn.(…)
De bestreden beslissing stelt, “Hij verwijst hierbij naar een algemeen rapport ‘EASO Country of Origin Information Report (May 2018)’ en ‘UN High Commissioner for Refugees (UNHCR),...... dd. 30/08/2018’. Verzoeker toont echter niet aan waarom deze algemene informatie op hem van toepassing zou zijn.”
Net als verzoeker acht de Raad dit geen afdoende motivering aangaande het door verzoeker in zijn aanvraag om verblijfsmachtiging aangehaalde EASO Country of Origin Information Report (May 2018) en de 'Eligibility Guidelines' voor Afghanistan van 30 augustus 2018 van het UNHCR. Verzoeker haalt duidelijk rapporten aan die erop wijzen dat de veiligheidssituatie in Afghanistan in hoge mate onstabiel is en dat Kaboel in het bijzonder niet langer kan worden beschouwd als een veilig vestigingsalternatief. Dit zijn, zoals verzoeker aanhaalt, redelijkerwijs elementen die de toegankelijkheid tot de noodzakelijke medische zorgen kunnen belemmeren. Het wordt niet betwist dat verzoeker de Afghaanse nationaliteit heeft. In de in punt 1.2. bedoelde beslissing van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen wordt gesteld dat verzoeker zich aan de veiligheidssituatie in zijn regio van herkomst kan onttrekken door zich in de hoofdstad Kaboel te vestigen waar hij over een veilig en redelijk vestigings-alternatief beschikt. De commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen baseerde zich hiervoor op de UNHCR Eligibility Guidelines van 19 april 2016 en op de COI Focus Afghanistan Security Situation in Kabul City van 6 juni 2017. Verzoeker, die medische aandoeningen heeft waarvoor de arts-adviseur concludeert dat ze “geen reëel risico inhouden voor het leven of de fysieke integriteit (...) , noch een reëel risico op een onmenselijke of vernederende behandeling, gezien opvolging en behandeling beschikbaar en toegankelijk zijn in Afghanistan”, vermag dan een afdoend en concreet antwoord te krijgen waarom de bovenvermelde door hem aangehaalde rapporten, die recenter zijn dan de rapporten waarop de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen zich baseerde in zijn in punt 1.2. bedoelde beslissing, geen beletsel vormen voor die conclusie. Dat de veiligheidssituatie in Afghanistan in hoge mate onstabiel is en Kaboel niet langer kan worden beschouwd als een veilig vestigingsalternatief, zijn zoals gezegd immers elementen die de toegankelijkheid van de noodzakelijke medische zorgen kunnen belemmeren. Het antwoord in de bestreden beslissing “Verzoeker toont echter niet aan waarom deze algemene informatie op hem van toepassing zou zijn” is bezwaarlijk afdoende daar waar verzoeker Afghaan is, de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen Kaboel aanduidde als intern vestigingsalternatief voor hem en de bestreden beslissing overwegingen uit over behandeling en verzorging van TBC in Afghanistan in het algemeen en in Kaboel in het bijzonder.
Een schending van de formele motiveringsplicht wordt aangetoond.