Rechtbank van eerste aanleg Gent - 16/1452/B - 15-12-2016

Samenvatting

Het enige punt van discussie heeft betrekking op de legalisatie van de Somalische huwelijksakte van de verzoekers.
 
Bij gebrek aan een specifiek verdrag inzake de legalisatie van huwelijksaktes uit Somalië geldt het algemeen recht van de legalisatie.
 
Volgens art. 30 § 1 WIPR moet een buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte worden gelegaliseerd om in België geheel of bij uittreksel, in origineel of bij afschrift, te worden voorgelegd. Deze legalisatie bevestigt slechts de echtheid van de handtekening, de hoedanigheid waarin de ondertekenaar van het stuk heeft gehandeld en, in voorkomend geval, de identiteit van het zegel of de stempel op het stuk.
 
Volgens art. 30 § 2 wordt de legalisatie gedaan:

Door een Belgische diplomatieke of consulaire ambtenaar die geaccrediteerd is in de Staat waar de beslissing is gewezen of de akte is opgesteld;
Bij gebreke hiervan door een diplomatieke of consulaire ambtenaar van de buitenlandse Staat die de belangen van België in de Staat behartigt;
Bij gebreke hiervan, door de Minister van Buitenlandse Zaken

 
Verder schrijft art. 30 § 3 WIPR voor dat de Koning de nadere regels van de legalisatie bepaalt. Op 12 juli 2006 werd het KB betreffende de legalisatie van buitenlandse rechterlijke beslissingen of authentieke akten uitgevaardigd en op 16 december 2006 werd een Omzendbrief met instructies betreffende de legalisatie genomen. Deze laatste omzendbrief werd vervangen door de omzendbrief van 14 januari 2015 en verduidelijkt wat legalisatie niet is. Het is geen nazicht van de vorm, noch van de inhoud van een document. Daarom wordt de volgende formule systematisch in de legalisatieformule opgenomen: “Deze legalisatie waarborgt niet de authenticiteit van de inhoud van het document”. Verder vermeldt deze omzendbrief dat de legalisatiegegevens afgedrukt worden op een speciaal zelfklevend etiket. Dit wordt op het te legaliseren document gekleefd, vervolgens ondertekend door het consulair posthoofd die zijn exacte naam vermeldt en het zegel van de post aanbrengt gedeeltelijk op de sticker en gedeeltelijk op het gelegaliseerde document. (…) Samen met de legalisatiegegevens wordt een uniek controlecijfer van 16 cijfers afgedrukt die de veiligheid van de legalisatie waarborgt. Een Belgische autoriteit die een document op deze wijze gelegaliseerd ontvangt, kan op een website via het intikken van het controlecijfer de gegevens van de legalisatie nakijken. Na het invoeren van het controlecijfer verschijnt de naam de post en de datum waarop het document werd gelegaliseerd.
 
Uit het stuk 1 van de verzoekers blijkt dat FOD Buitenlandse Zaken, Dienst Legalisatie op 2 maart 2016 attesteert dat het momenteel onmogelijk is in Somalië documenten te laten legaliseren aangezien er geen diplomatieke Belgische vertegenwoordiging is in Somalië. Op de achterzijde is een legalisatie verleend zoals voorgeschreven volgens de hierboven in de omzendbrief van 14 januari 2015 beschreven sticker, zegel en controlecijfer.
 
De rechtbank stelt dan ook vast dat de akte voldoet aan de voorwaarden van art. 30, § 2, 3 WIPR. Bij nazicht van het controlecijfer blijkt inderdaad de legalisatie door de betrokken dienst gebeurd te zijn. Deze legalisatie heeft er trouwens voor gezorgd dat ook de dienst vreemdelingenzaken en de Belgische ambassade in Abis Abeba deze huwelijksakte hebben erkend want de verzoekster heeft op 15 februari 2015 een visum gezinshereniging verkregen en sedert 6 maart 2015 is zij ingeschreven op het adres van de verzoeker.