Rechtbank van eerste aanleg Brussel - 2010/14012/A - 4-10-2011

Samenvatting

Het attest van geen huwelijksbeletselen is geen akte van de burgerlijke stand die voorzien is in het Belgisch recht maar een document dat gevraagd wordt door bepaalde buitenlandse overheden. De precieze inhoud kan variëren in functie van de overheid die het voorleggen ervan al dan niet vereist. Het document stelt, op basis van de stukken van de burgerlijke stand, het bestaan vast in hoofde van de Belgische huwelijkskandidaat van een burgerlijke staat die hem toelaat om een huwelijk te sluiten. Wanneer de ambassadeur van België een attest van geen huwelijksbeletselen aflevert, kan hij dus niet de controle uitoefenen die toevertrouwd wordt aan de overheid die het huwelijk zal sluiten, in dit geval de bevoegde Tunesische overheden. Alleen deze laatste zijn bevoegd om de wettelijke voorwaarden voor het huwelijk te controleren met name de onderlinge toestemming en het doel om een duurzame levensgemeenschap te stichten. Als het huwelijk zou plaatsvinden en het koppel zou zich in België willen vestigen, zijn de Belgische overheden bevoegd om alsnog de geldigheid van de akte na te gaan volgens de regels van het Internationaal Privaatrecht. De Belgische ambassadeur in Tunesië kon zijn weigering om het attest van geen huwelijksbeletselen af te leveren niet geldig motiveren op basis van de elementen die hij heeft weerhouden. Het gaat hier kennelijk om een appreciatie over de onderlinge toestemming tussen de toekomstige echtgenoten. Hieruit volgt, bij gebrek aan andere pertinente elementen, dat de verzoekster aan de voorwaarden voldoet om het attest te verkrijgen. Het moet dus aan haar afgeleverd worden. De Belgische staat wordt verplicht tot het intrekken van de weigeringsbeslissing.