Rechtbank van eerste aanleg Brussel - 2012/410/C - 21-06-2012

Samenvatting

De verzoeker heeft na de bestreden beslissing nog twee maanden gewacht om juridische hulp te zoeken. Ondertussen stelde hij zich tevreden met het sturen van een e-mail naar het consulaat van Casablanca en een brief naar het parket. Deze stukken worden bovendien niet voorgelegd. Deze houding lijkt weinig verenigbaar met de beweerde spoed. Het attest van geen huwelijksbeletselen is een gewoonterechtelijk document in de zin van het Verdrag tussen Marokko en België van 15 juli 1991 dat de Marokkaanse autoriteiten moet mogelijk maken om na te gaan of de voorwaarden van het toepasselijk nationaal recht vervuld zijn. De weigering van de Consul het attest af te leveren steunt op de voorwaarde in het Belgisch recht met betrekking tot de toestemming zoals gelezen in artikel 146 en 146bis Burgerlijk Wetboek. Volgens zijn beslissing blijkt uit een combinatie van omstandigheden dat het voornemen van minstens een van de echtgenoten manifest niet het tot stand brengen van een duurbare levensgemeenschap is. Het enige doel zou erin bestaan een verblijfsrechtelijk voordeel te krijgen via het huwelijk. Zo attesteert de consul met betrekking tot het recht van de verzoeker om te kunnen huwen volgens zijn nationaal recht dat het recht om in het buitenland te huwen met zich meebrengt. Het afleveren van een attest van geen huwelijksbeletselen is dus constitutief in rechte en brengt een onherroepelijk een wijziging van de juridische situatie van de verzoeker teweeg.