Samenvatting
Artikel 22 WIPR bepaalt dat een rechtelijke beslissing erkend wordt in België zonder exequatur. De documenten bepaald in artikel 24 moeten voorgelegd worden en geen enkele reden bepaald in artikel 25 mag een beletsel zijn voor de erkenning. Een toezending van de beslissing werd neergelegd. De verzoeker ontkent niet meer, gezien de voorgelegde documenten, dat zij een procedure heeft opgestart. Er is dus geen grond voor weigering in de zin van artikel 25, 2° WIPR meer (gebrek, rechten van verdediging). Het attest van de ambassade bevestigt voldoende dat de beslissing definitief is naar Russisch recht. Conform artikel 24, § 2 WIPR zijn de voorgelegde documenten voldoende. Er is aan geen enkele grond voor niet-erkenning voorzien in artikel 25 voldaan. De echtscheiding is bovendien erkend in België zoals blijkt uit het uittreksel van het rijksregister van de man. De echtscheiding uitgesproken in Rusland moet men erkennen.
