Vaak gestelde vragen adoptie

Kan ik een meerderjarige adopteren?

Je kan zowel een minderjarige als een meerderjarige adopteren.

Het Haags adoptieverdrag is echter enkel van toepassing op minderjarigen en er is dus geen interlandelijke overbrenging voorzien voor een meerderjarige. Een meerderjarige met verblijfplaats in het buitenland kan dus geen visum krijgen in het kader van een interlandelijke adoptie om de adoptieprocedure hier in België verder te zetten. De adoptie van een meerderjarige dient dus ofwel in België plaats te vinden, ofwel in het buitenland, waarna men deze buitenlandse adoptie eventueel ter erkenning kan voorleggen.

Ik heb een Kefala van Marokko, kan ik daarvan de erkenning als adoptie vragen in België?

Nee. Een kefala kan niet gelijkgesteld worden aan een adoptie, maar dient men eerder gezien te worden als een voogdij. Indien men via de kefala reeds de zorg voor een kindje op zich heeft genomen, kan men wel nadien nog een adoptieprocedure opstarten. Onder bepaalde voorwaarden kunnen dergelijke kinderen naar België worden gebracht met het oog op een adoptie:

• het te adopteren kind heeft geen ouders meer of het werd verlaten verklaard en onder toezicht geplaatst van de overheid (het kind verblijft dus in een tehuis)
• de kandidaat-adoptant volgde de voorbereiding en werd geschikt verklaard door de jeugdrechter
• er zijn geen rechtstreekse contacten tussen het kind en de kandidaat-adoptant (of de voogd of het tehuis), tenzij het om een familielid gaat.

Biedt adoptie de mogelijkheid om een verblijfsrecht te creëren?

In het geval van interlandelijke adoptie verkrijgt het kind op een gegeven moment een visum om de adoptieprocedure in België verder te zetten.

De erkenning van een buitenlandse adoptie heeft automatisch tot gevolg dat er een Belgisch paspoort of visum wordt afgeleverd.

In bepaalde gevallen kan adoptie van een minderjarige tengevolge hebben dat men de Belgische nationaliteit verkrijgt, en dus een verblijfsrecht.

Bij elke adoptieprocedure, of bij elke erkenning van een buitenlandse adoptie, gaat men echter telkens nagaan of de adoptie erop gericht is om de nationaliteitswetgeving en/of verblijfswetgeving te omzeilen. Dan is er sprake van een schijnadoptie. Indien dat het geval is wordt de adoptie, of de erkenning ervan, geweigerd.

De adoptie van een meerderjarige brengt geen automatische visum-afgifte met zich mee. Hierop zijn de algemene voorwaarden van een afgifte visum D gezinshereniging van toepassing. De meerderjarige geadopteerde zal dus de volgende documenten moeten voorleggen aan DVZ:

• een verklaring van financiële tenlasteneming
• een geldig nationaal paspoort
• een gelegaliseerd en vertaald uittreksel uit de geboorteakte
• een bewijs van wettelijke verblijfplaats van de adoptieouders in België
• een bewijs van goed zedelijk gedrag